«Το όλο θέατρο ήταν έργο του κυρίου Κουίν. Αυτός ήταν ο σκηνοθέτης της παράστασης – αυτός έδινε στους ηθοποιούς τις ατάκες τους… κινούσε τα νήματα, υποτάσσοντας τις μαριονέτες στο θέλημά του».
Ήταν ένα συνηθισμένο πρωτοχρονιάτικο πάρτι αλλά, καθώς πλησίαζαν τα μεσάνυχτα, ο εξαιρετικά παρατηρητικός κύριος Σάτερθγουεϊτ διαισθανόταν πως δραματικά γεγονότα θα ακολουθούσαν. Και επαληθεύτηκε όταν ένας μυστηριώδης άγνωστος χτύπησε την πόρτα.
Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο κύριος Κουίν;
Ο νέος φίλος του κυρίου Σάτερθγουεϊτ είναι ένα αίνιγμα. Σε όλες τις ιστορίες που περιλαμβάνονται σε αυτή τη συλλογή ο κύριος Κουίν εμφανίζεται και χάνεται σαν ένα παιχνίδισμα που κάνει το φως. Το μοναδικό σταθερό χαρακτηριστικό του είναι πως η παρουσία του αποτελεί οιωνό – κάποιες φορές καλό και κάποιες φορές θανατηφόρο.